Wes Anderson

Το “Χαμένοι στην Μετάφραση” της Σοφίας Κόπολα είναι μάλλον απίθανο να μην το έχει δει κάποιος.Στην εν λόγω ταινία εντύπωση προκαλεί ο ρόλος του Bill Murray. Η ταινία όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που έυστοχα θα εκμεταλλευτεί το ταλέντο του Murray ούτε η πρώτη ενσάρκωση του χαρακτήρα που υποδύεται. Βλέποντας το σκηνοθετικό έργο του Wes Anderson δεν μπορείς παρά να αντιληφθείς την επιρροή πάνω στην Κόπολα.

Ο Τεξανός Wes Anderson θα ξεκινήσει την καριέρα του μαζί με τον Owen Wilson(θα αποτελέσει μόνιμο ηθοποιό του) που γνώρισε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας με ένα ολιγόλεπτο ασπρόμαυρο φιλμ που θα βρει το δρόμο του στο Sundance.Από εκεί θα αποσπάσει κάποιο ενδιαφέρον και πρωτίστως λεφτά για να γυρίσει το φιλμάκι σε ταινία μεγάλου μήκους.

Κάπως έτσι θα ξεκινήσει και έχει μέχρι στιγμής γυρίσει 4 ταινίες, τις 3 πρώτες έχει γράψει το σενάριο με τον Owen Wilson, με αγαπημένο του ηθοποίο να αναδεικνύεται , ποιός άλλος; ο Bill Murray. H επανάκαμψη του Bill Murray που δεν είχε να περηφανευτεί μέχρι πρότινος για τίποτα πέρα από 2 κωμωδίες της προκοπής την “Μέρα της Μαρμότας και το “Τι θα γίνει με τον Μπομπ” οφείλεται στον θαυμασμό του Anderson που θα του αναθέσει να παίξει στις τρεις από τις 4 ταινίες τους. Αρχής γενομένης από το Rushmore που θα γίνει σήμα κατατεθέν για τις επόμενες ταινίες του Anderson και σημείο εκκίνησης της ανοδικής πορείας του φθάνοντας μέχρι την υποψηφιότητα Οσκαρ για καλύτερο πρωταγωνιστή με το “Χαμένοι στη Μετάφραση”.

Στην τέταρτη και τελευταία του ταινία θα γράψει το σενάριο μαζί με τον Νεο-Υορκέζο Noah Baumbach, που ένα χρόνο αργότερα θα αποδειχτεί ένας πολύ καλός “μαθητής” του Anderson με την ταινία του the Squid and the Whale.

Η αποδοχή και επιτυχής επανεμφάνιση του Murray ως μια κωμικοτραγική φιγούρα με την μινιμαλιστική του προσέγγιστη στην ηθοποία ήταν τέτοια που ακόμη και ο Τζάρμους τον έθεσε πρωταγωνιστή για την τελευταία του ταινία (Broken Flowers).

...7 ταινίες με το σκηνοθετικό ταλέντο του Wes Anderson ως πρωταρχικό συνδετικό κρίκο...:

Οι Ταινίες του Wes Anderson

Bottle Rocket(1996):

Στο ντεμπούτο του ο Wes Anderson γυρίζει μια ταινία γύρω από την φιλία την αφοσίωση και τους ιδιότροπους και παράνομους άθλους τριών νεαρών. Πρόκειται για την ολοκληρωμένη εκδοχή που αρχικά είχε κάνει ως μικρό 14-λεπτό σκετσάκι σε ασπρόμαυρο φιλμ. Μερική έμπνευση για την ταινία ήταν μια σκηνοθετημένη ληστεία στο σπίτι του που είχε διαπράξει ο Anderson ώστε να αναγκάσει τον σπιτονοικοκύρη να αλλάξει την πόρτα.

Τρόφιμος εθελοντικού τρελάδικου ο πρωταγωνιστής(Luke Wilson) αποχωρεί από το ίδρυμα και επανασμίγει με τον εξίσου πειραγμένο παλιό του φίλο(Owen Wilson). Η είσοδος του στο ίδρυμα θα γίνει λόγω υπερκόπωσης παρόλο που ως διακρίνει η μικρή του αδερφή δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στην ζωή του. Η έξοδος από το ίδρυμα κάθε άλλο παρά θα σημάνει μια επιστροφή σε μια συμβατική καθημερινότητα και ρουτίνα.Ο Owen έχει εκπονήσει ένα μακροπρόθεσμο πλάνο ζωής για τους δύο τους μέχρι τα βαθιά γεράματα το οποίο έχει καταγράψει σε μορφή σημειώσεων και σχεδιογράμματων στο σημειωματάριο του. Την παρέα θα συμπληρώσει ενας ευκατάστατος πλην όμως αποτυχημένος συνομήλικος με μοναδικό προσόν ένταξης του στην συμμορία ότι έχει αμάξι.

Κατά την υλοποίηση των σχεδίων του Owen που περιλαμβάνουν μέχρι και την ληστεία του σπιτιού του πρωταγωνιστή η συνοχή της παρέα αρχίζει και αποσυντίθενται. Ο μεν πρωταγωνιστής ερωτεύεται μια Μεξικάνα καμαριέρα που θα σημάνει την αρχή του τέλους για τις μέχρι τώρα άσκοπες περιπλανήσεις του. Ενώ ο πλούσιος της παρέας καλείται να κάνει κάτι αξιομνημόνευτο στην ζωή του και να βοηθήσει τον αδερφό του που πιάστηκε για καλλιέργεια μαριχουάνας στην αυλή του σπιτίου του. Ο μόνος που επιμένει να τηρεί τους κανόνες της ομάδας είναι ο Owen Anderson που εγκαλεί τους άλλους για αθέτηση των κανόνων.

Η ταινία καταπιάνεται με τις σχέσεις μεταξύ φίλων και πως δημιουργούν τις δικές τους πραγματικότητες ως μέσω φυγής ή ακόμα και την άσκοπη περιπλάνηση που αργά η γρήγορα έρχονται σε αντίθεση με την οικογενειακή συμβατικότητα και τον γενικευμένο κονφορμισμό μιας καθως-πρεπει καριέρας. Ο Owen Wilson προσωποποεί την αθώοτητα του να ζεις στο δικό σου μικρό παράδεισο(όπως η ατάκα του στο τέλος θα συνοψίσει έξυπνα “They won't catch me, 'cause I'm fucking innocent!”) και αρνείται να αποχωριστεί την παιδική αφέλεια και την απουσία οποιασδήποτε προσδοκίας και στόχου κοινωνικά αποδεκτού και σοβαρού.

Η ταινία έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς και ο Martin Scorsese την καταχώρησε στις αγαπημένες του για την δεκαετία του 90.

Rushmore(1998):

Μια σχολική ιδιοφυία 15 χρονών(ο Μαξ) που αγαπάει το ιδιωτικό σχολείο του, είναι ο πρωταγωνιστής της δεύτερης ταινίας του Anderson. Εκκεντρικός και χαρισματικός ο Μαξ κινδυνεύει να αποβληθεί λόγω των χαμηλών βαθμών του μιας και ασχολείται με άπειρες δραστηριότητες πέρα των μαθημάτων του. Είναι ο αρχισυντάκτης της σχολικής εφημερίδας, ιδρυτής και σημαίνον μέλος σειράς λεσχών, της Γαλλικής Διδασκαλίας, της Κατασκευής Χαρταετών, της Μελισσοκομίας κ.α.

Εκλεκτικός και σνομπ δεν θα μπορούσε παρά να ερωτευτεί το λάθος πρόσωπο θέτοντας τον προσωπικό του πήχυ αρκετά ψηλά. Μια δασκάλα κερδίζει το ενδιαφέρον του αφού ανακαλύπτει σημειώσεις της σε ένα βιβλίο που έχει δανειστεί από την σχολική βιβλιοθήκη. Πρόκειται για ένα βιβλίο του Ζακ Υβ Κουστώ. Ο Μαξ ξεκινάει το σχέδιο του να την κερδίσει αψηφώντας την διαφορά ηλικίας.Αυτο περιλαμβάνει από την επανεισαγωγή στο πρόγραμμα σπουδών των Λατινικών και το κτίσιμο ενός ενυδρείου(2 επιθυμίες που εκμαιεύει από την δασκάλα) για να την εντυπωσιάσει. Στην πορεία θα αποκτήσει φιλία με έναν χορηγό του σχολείου, τον Bill Murray που παίζει έναν πλούσιο επιχειρηματία δυσαρεστημένο με τα παιδία του και την ζωή του γενικώς. Θα γνωριστούν μετά από μια ομιλία για το πως οι φτωχοί μαθητές δεν θα πρέπει να χαριστούν στα καλομαθημένα πλουσιόπαιδα συμμαθητές τους. Άποψη που εντυπωσιάζει τον Μαξ μιας και ο ίδιος είναι γιος μπαρμπέρη που γράφτηκε στο σχολείο με υποτροφία που κέρδισε για ένα θεατρικό έργο που έγραψε. Ο Murray απογοητευμένος με τους δικούς του γιους βρίσκει τον γιό που θα επιθυμούσε στον Μαξ. Ο πραγματικός πατέρας του Μαξ που είναι ένας απόμακρος αλλα συγκαταβατικός πατέρας κάνει ακόμη πιο συμπαθητικό στα μάτια του θεατή τον 15χρονο πρωταγωνιστή.Η όλη φιλία κινδυνεύει να χαλάσει όμως όταν η δασκάλα γίνεται αντικείμενο πόθου και απο τον δυσαρεστημένο Bill Murray και ο Μαξ κινδυνεύει να αποβληθεί από το αγαπημένο του σχολείο.

Το Rushmore με την νοσταλγική του διάθεση θα υπενθυμίσει σε αρκετούς τον ενθουσιασμό του πρώτου τους έρωτα και θα βάλει τους θεατές να ζυγίσουν τις δικές τους εμπειρίες από τα σχολικά χρόνια με αυτές του πρωταγωνιστή ώστε να μας κάνει να ζηλέψουμε για το πόσο πιο πολύπτυχα και γεμάτα προκλήσεις ήταν του Μαξ. Ο Anderson ανατρέχει στις προσωπικές του αναμνήσεις και εμπειρίες(η ταινία γυρίστηκε στο σχολείο που πήγαινε στο οποίο είχε ανεβάσει και θεατρικές παραστάσεις).Στο Rushmore εγκαινιάζεται και η κεντρική φιγούρα του πατέρα που θα λάβει κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις μετέπειτα ταινίες του Anderson. Πρόκειται για το ντεμπούτο του Murray στην “δεύτερη” του καριέρα σε κωμικοτραγικούς πλην όμως πιο σοβαρούς ρόλους από ότι μας είχε συνηθίσει.

Η ταινία δικαίως θεωρείται η καλύτερη του Wes Anderson και αποτελεί το λιγότερο γνωστό διαμάντι του άρθρου αυτού.Το Rushmore θα μπορούσε να είναι μια ματιά στα σχολικά χρόνια του Dustin Hoffman στην μοναδικά έξοχη ταινία Graduate(1967) πρότου αποφοιτήσει. Η επιρροή της εν λόγω ταινίας στον Wes Anderson είναι καταλυτική , ιδιαίτερα στο Rushmore.

Royal Tenenbaums(2001):

Απο τις παράνομες περιπέτειες μιας παρέας(Bottle Rocket) και τα σχολικά χρόνια ενός εκκεντρικού μαθητή(Rushmore) ο Anderson μας φέρνει στις σχέσεις μιας οικογένειας που αποτελείται από τρια πάλαι ποτέ διάσημα και επιτυχημένα παιδιά.

Η ταινία διαδραματίζεται ως ένα βιβλίο δανεισμένο από βιβλιοθήκη με τα κεφάλαια του βιβλίου να παρουσίαζονται ως κεφάλαια της ταινίας. Οι χαρακτήρες έχουν την δική τους προσωπική μοναδική αναποδιά κάτι που ο Anderson αποδίδει με ενδιαφέρουσες λεπτομέρεις από τον τρόπο που ντύνονται από την σχέση τους με τον άχρηστο πατέρα της οικογένειας μέχρι το εντελώς διαφορετικό παρελθόν του καθενός.

Η μητέρα(Angelica Houston) μια αρχαιολόγος που ανέλαβε στην ουσία την κηδεμονία και οδήγησε τα παιδιά στην επιτυχία τους, Ο χαρακτήρας προσομοιάζει με την πραγματική μητέρα του Anderson που είναι και αυτή αρχαιολόγος.

Τον ρόλο του πατέρα τον καταλαμβάνει ο Gene Hackman και παραδόξως όχι ο Bill Murray. Έχει εγκαταλείψει τα παιδιά του προ πολλού και σκαρφίζεται ένα ύπουλο σχέδιο για να επανέλθει στο οικογενειακό σπίτι του για δύο κυρίως λόγους. Είναι απένταρος και δεν έχει που να μείνει και θέλει να αποτρέψει την πρώην γυναίκα του να παντρευτεί έναν λογιστή(D.Glover).Επιπροσθέτως προσπαθεί να ξανακερδίσει την εύνοια των 3 παιδιών του.

Ο πρώτος γιος(Ben Stiller) μια πρώην ιδιοφυία στα οικονομικά , δεν έχει αποδεχτεί τον θάνατο της γυναίκας του και έχει σε μόνιμη καραντίνα τα δίδυμα παιδιά του τα οποία περιφέρονται ασορτί με τον πατέρα τους με την ίδια φόρμα.

Ο δεύτερος (Luke Wilson) ήταν παγκοσμίως γνωστός τενίστας που έπεσε σε αφάνεια και είναι από μικρός κρυφά ερωτευμένος με την υιοθετημένη αδερφή του. Η αρχή της ταινίας τον βρίσκει σε ένα υπερωκεάνειο προσπαθώντας να αποδεχτεί το γεγονός ότι η αδερφή του και αγάπη του παντρεύτηκε ενα νευρολόγο(Bill Murray).

Η υιοθετημένη κόρη(Gwyneth Paltrow) κλεισμένη στον εαυτό της κρυψίνους και μελαγχολική είναι μια κινηματογραφική εκδοχή της Nico*. Διάσημη θεατρική συγγραφέας που στέρεψε και υιοθετεί κλασικές εφηβικές συμπεριφορές, όπως το κλείδωμα στην τουαλέτα, το κρυφό κάπνισμα. Η αναδρόμη της ζωής της ως σφήνα στην κανονική ροή της ταινίας υπό τους ήχους του Judy Is a Punk θα αποκαλύψει μια εξωπραγματική μποέμ.

Την οικογένεια περιβάλλουν ο Bill Murray ως ο σύζυγος που δεν ξέρει τι έχει η γυνάικα του και παραμένει τόσο μελαγχολική(Paltrow).Ο Owen Wilson(έτερος σεναριογράφος για άλλη μια φορά) παίζει ένα Τεξανό, φίλο της οικογένειας που πάντα ήθελε να γίνει ενας Τενενμπαουμ ο οποίος από συγγραφέας western μυθιστορημάτων έχει καταφύγει στα ναρκωτικά.

Στην πορεία από την απομόνωση του καθενός χαρακτήρα στην επανασυρμολόγηση της οικογένειας ο Anderson χαρίζει όμορφες σκηνές μελαγχολίας και έξυπνου χιούμουρ. Η συντριβή επαγγελματική και προσωπική του διάσημου τενίστα όταν μαθαίνει για τον γάμο της αδερφής του λαμβάνει χώρα σε ένα γήπεδο τένις. Η συνάντηση της Paltrow και του αδερφού της μετά από πολλά χρόνια συνοδεύεται με το These days της Nico καθώς κατεβαίνει από το πουλμαν, και η σκηνή που ακούγεται το Needle In A Hay του Elliot Smith.

Η ταινία κερδίζει μια υποψηφιότητα για Οσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναριού και μια χρυσή σφαίρα στον Hackman για καλύτερο πρωταγωνιστικό ρόλο, στο σύνολο είναι η ταινία του Anderson με τις περισσότερες υποψηφιότητες και βραβεία παντός είδους φεστιβάλ και η πιο γνωστή ταυτόχρονα.

The Aquatic Life of Steve Zissoy(2004)

Ο Anderson αποτίει φόρο τιμής στον αγαπημένο του Ζακ Υβ Κουστώ, σε μια ιστορία διαδρατιζόμενη μέσα σε ένα καράβι. Το Rushmore εκτυλισσόταν ως θεατρική παράσταση , οι Τένεμπαουμ ως βιβλίο, εδώ η Υδάτινη Ιστορία αντιγράφει ντοκιματέρ του Κοστώ. Ο Bill Murray είναι ένας ωκεανογράφος που βάζει πλώρη για ένα ταξίδι για να εκδικηθεί ένα ιαγουροκαρχαρία(!) που έφαγε τον φίλο του σε μια κατάδυση. Το ταξίδι αναζήτησης για τον Murray θα διευρνηθεί πέρα του αιμοβόρου καρχαρία. Αναζητεί έναν γίο του στο πρόσωπο του Owen Wilson μια ερωτική σχέση με μια δημοσιογράφο, αλλά και την ίδια την γυναίκα του πίσω (Angelica Huston ξανά).

Το πλοίο όσο και το υποβρύχιο όχημα παρουσιάζονται σαν να βγήκαν από κινούμενα σχέδια με το τελευταίο να θυμίζει το αντίστοιχο όχημα του Τεν Τεν. Καπνίζοντας χόρτο αντιμετωπίζοντας πειρατές σε έξυπνα αστείες σκηνές υποτιθέμενης δράσης η ταινία είναι μια παρωδία των κοινοτοπιων των blockbusters ταινιών δράσης. Στην ροή της ταινίας προστίθενται σκηνές κινούμενων σχεδίων που απεικονίζουν μια παραμυθένια υδάτινη ζωή, ψαράκια, αστερίες και θαλλάσια αλογάκια. Οι σκηνές δράσης Χαρακτηριστική σκηνή δράσης η αντεπίθεση του Bill Murray σε μια εισβολή πειρατών με τα εντελώς γελοία και αδέξια χτυπήματα και την μουσική υπόκρουση το Search n Destroy, αλλά και η ενέδρα στο νησί των πειρατών με τις πολεμικές τακτικές υπό τους ήχους των πειραγμένων μπλιμπλικιών του Motherbaugh.

Το Aquatic με τις περίεργες απεικονίσεις , φανταστικών ζώων μέχρι το εσωτερικό του πλοίου και τις συσκευές θυμίζουν εικόνες παιδικής φαντασίας που κερδίζουν το ενδιαφέρον του θεατή. Σου δίνει την εντύπωση ότι ξεφυλλίζεις παλιές εγκυκλοπαίδειες με τις μικρές εικονίτσες και την λατινική λεζάντα για κάθε όνομα ψαριού η θαλάσσιου φυτού κοιτάζοντας μέσα από ένα μαγικό καλειδοσκόπιο που τα μετατρέπει σε κινούμενα σχέδια.

Tομή στην μουσική υπόκρουση σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες είναι ένας βραζιλιάνος(Seu George) που τραγουδάει στα πορτογαλικά κομμάτια του David Bowie, στις πιο απίθανες στιγμές*.

Δεν λείπει και η πειραγμένη ηλεκτρονική μουσική υπό την εποπτεία του τραγουδιστή των Devo (ο οποίος είναι και μόνιμος συνεργάτης του Wes Anderson στον τομέα της μουσικής).

*Κάτι που θυμίζει τον Jonathan Ritchman που τον βλέπαμε στα μεσοδιαστήματα της κοτσάνας με το όνομα “Κάτι τρέχει με την Μαίρη” να τραγουδάει πάνω σε δέντρα.

Starring Bill Murray:

Lost in Translation(2003):

Η ταινία που πήρε 3 υποψηφιότητες Όσκαρ, κέρδισε μια (του πρωτότυπου σεναρίου) και την έχει δει και η κουτσή μαρία.

Διάσημος ηθοποίος περνάει κρίση και καταλήγει στην Ιαπωνία για σειρά γελοίων διαφημιστικών και εκπομπών. Ενώ ταυτόχρονα η οικογενειακή του κατάσταση δεν πάει καθόλου καλύτερα.

Ο Bill Murray βρίσκει παρηγοριά μεταξύ των ποτών στο μπαρ του ξενοδοχείου και στην μικρή και όμορφη Scarlett Johanson εξίσου απεγνωσμένη με τον γάμο της και την παραμονή της στην Ιαπωνία. Γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία η ταινία έχει αρκετές σκηνές γύρω από το κιτς και το καπιταλιστικά κορεσμένο περιβάλλον της χώρας της Άπω Ανατολής, το οποίο ισορροπεί ή προσπαθεί τέλοσπαντων από σκηνές της παραδοσιακής και θρησκευτικής ζωής της Ιαπωνίας. Το αίσθημα της αποξένωσης είναι παντού, από το κυριολεκτικό χάσιμο στην μετάφραση ανάμεσα στους Γιαπωνέζους (στην τηλεόραση,στους μάνατζερ,στους φωτογράφους στο πλατώ του διαφημιστικού) μέχρι την αλλοτρίωση σε έναν πρόωρο γάμο ή ένα ήδη “γερασμένο”.

Η παρουσία της Scarlett είναι αντιφατική ναι μεν είναι αναμφίβολα όμορφη και κυκλοφορεί με το βρακί της στο δωμάτιο της, ακόμη και η ταινία ξεκινάει με ένα ζουμ με το βρακωμένο οπίσθιο της(μια αναφορά στην Λολίτα κατά την ίδια την Κόπολα) , αλλά από την άλλη είναι σαν να χρησιμοποιείται επιπόλαια η ομορφιά της ως εύκολο τρικ εν είδει μαγνήτη για τον ανδρικό πληθυσμό. Ο Bill Murray είναι φοβερός στα ατάκες εν είδει φλερτ που λέει , ενώ σε τουλάχιστον δύο σκηνές οι γιαπωνέζοι κομπάρσοι φαίνεται να γελάνε αυθόρμητα και δεν κόβονται, προφανώς για να προσθέσουν επιπλέον φυσικότητα.

Το αινιγματικό τέλος έκανε το φιλοθεάμον κοινό να παραμιλάει στο βαθμό που επιστρατεύτηκαν εξειδικευμένοι τεχνικοί του BBC για να εξυφάνουν το μυστήριο. Δεν φθάνει που έχεις καταγοητευτεί από την σκηνή η Κόπολα μας αποτελειώνει, ακριβώς στο τέλος της σκηνής μπαίνει το drum beat του Just Like Honey των Jesus and Mary Chain από το Psychocandy.

Άριστα με τόνο λοιπόν για την μουσική επένδυση στην Κόπολα μόνο για τα 2 κύρια κομμάτια που ακούγονται, τον αξίζει τον βαθμό, το πρώτο στην μέση το “Sometimes” των My Bloody Valentine από το Loveless το δεύτερο το προαναφερθέν “Just Like Honey”. Αναμενόμενο αφού στο soundtrack το χεράκι του έχει βάλει ο Kevin Shields.

Broken Flowers(2005):

Η έκπληξη έρχεται από τον Jarmush όπου και αυτός μετά την Κόπολα δανείζεται τον ρόλο του Bill Murray που εγκαινίασε ο Wes Anderson. Ένα road-movie για την αναζήτηση της μητέρας του παιδιού ανάμεσα στις πρώην κοπέλες του,αφού λαμβάνει ένα ανώνυμο γράμμα που του ανακοινώνει ότι είναι πατέρας εδώ και 20 χρόνια.

Με την βοήθεια του γείτονα του θα καταγράψει και θα εντοπίσει πέντε υποψήφιες “ένοχες”. Διστακτικός στην αρχή τον παροτρύνει να κάνει αυτό το ταξίδι και εν τέλει τον πείθει σε μια προσπάθεια να τον βγάλει από την προσωπική του μιζέρια.Ο Murray συναντάει μια μια ανακαλύπτοντας.

Χήρα η μια ζει σε ένα τροχόσπιτο με μια κόρη ονόματι Λολίτα που τριγυρνάει γυμνή, η άλλη ζει σε ένα εντυπωσιακό σπίτι και ζει μια συνεσταλμένη ζωή που δεν έχει συμφιλιωθεί ακόμη με την μικροαστική της ζωή αναπολώντας τα χίπικα της νιάτα,η τρίτη έστησε ένα ψυχιατρείο ζώων και διατηρεί μια λεσβιακή σχέση με την γραμματέα της ενώ στην προσπάθεια να συναντήσει την τέταρτη ξυλοκοπείται βιαίως και απροσδοκήτως από μηχανόβιους μιας κολεκτίβας ενώ την τελευταία για την οποία φαίνεται να έτρεφε και τα πιο δυνατά αισθήματα την επισκέφτεται στον τάφο της καθώς έχει πεθάνει.

Ο Murray διακατέχεται από το αίσθημα ότι όλη η προηγούμενη του ζωή ήταν άσκοπη άχαρη και άνευ νοήματος, αίσθημα που αρχίζει και υποχωρεί. Ο πρωταγωνιστής αρχίζει και βιώνει μια εσωτερική αλλάγη κατα την διάρκεια του ταξιδιού, με μια υπονοούμενη επιθυμία οι γυναίκες που ενεπλάκησαν στην ζωή του να βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτόν και να τον δεχτεί κάποια και να γίνει πατέρας. Μέχρι τον γυρισμό στο σπίτι θα έχουν καταχωνιάσει όλες οι αλλαγές ώστε να έρθει νέος άνθρωπος με άπροσμενες εξελίξεις.

Η ταινία έχει μια διάσταση αστυνομικού μυθιστορήματος για το ποιά είναι η ένοχος...αλλά στο τέλος ο θεατής προσγειώνεται και αντιλαμβάνεται οτι δεν πρόκειται για μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι αλλά για ταινία του Τζάρμους.

Το soundtrack σημείωσε αρκετή επιτυχία και κυλοφορία, αποτελείται από κομμάτια από ένα Αιθιοπιανό τζασίστα και έχει ένα πολύ ωραίο R&B κομμάτι από τους Greenhornes(“There is an End”).

Η ταινία πήρε αρκετές υποψηφιότητες και βραβεία σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ.

και μια συνεργασία:

The Squid and the Whale(2005):

Ταινία του συνεργάτη του Αντερσον,του Noah Baumbach με τον οποίο μαζί το σενάριο από κοινού για το Steve Zissou. Εδώ ο Anterson αναλαμβάνει την παραγωγή.

Δυο αδέρφια ανάμεσα σε ένα διαζύγιο, ο μεν πρωταγωνιστής έφηβος, οι δε γονείς συγγραφείς. Ο πατέρας και ο γιός συζητάνε πάνω σε βιβλία ενώ η μητέρα του ξεκινάει την καρίερα της βοηθούμενη από την διασημότητα του άντρα της. Επιβλητικοί και εγωιστές ως διανοούμενοι θα συγκρουστούν και θα εξαναγκάσουν προς μεγάλη λύπη των παιδιών να δουν την σταδιακή αποσύνθεση της οικογένειας. Πρόκειται ναι για μια ασυνήθιστη οικογένεια σαν τον Τενενμπαουμ μόνο που εδώ άντι για τον δρόμο προς την εύρυθμη λειτουργίας της παρουσιάζεται η συντριβή της σε κομμάτια που με την σειρά τους κατακομματιάζονται από την άεναη αυτάρεσκη φύση.

Ο πατέρας επιχειρεί να μεταφέρει τις απόψεις του στα παιδιά του και μένει απορημένος όταν αποτυγχάνει να κερδίσει την εύνοια του μικρού γιού. Ενώ ο μεγαλύτερος ακολουθώντας τις συμβουλές του να κυνηγάει πολλές κοπέλες θα χάσει την τρυφερή και γλυκιά σχέση με μια γλυκιά κοπέλα(που παρουσιάζει και το πιο αθώο και συμπαθητικό χαρακτήρα από όλους στην ταινία) με την οποία έχουν ενδιαφέρουσες συζητήσεις περί Κάφκα ακόμη και πρότου εισέλθουν σε περιπτύξεις.Μια πιο τολμηρή κοπέλα η οποία κλέβει στίχους του Lou Reed και γράφει σχολικές εκθέσεις για τον κόλπο της ώστε να αποσπάσει την προσοχή μετακομίζει στο σπίτι και ελκύει πατέρα και γιό.

Το διαζύγιο έχει δραματικές επιπτώσεις ιδιαίτερα στον μικρό γίο.Ο μικρός παρουσιάζει ακανόνιστη συμπεριφορά , αλκοολισμού και δημόσιου αυνανισμού. Κατά την διάρκεια του διαζυγίου οι γιοι διαλέγουν μεριές, ο μεγαλύτερος που είναι και ο πρωταγωνιστής διαλέγει τον πατέρα ο μικρότερος την μητέρα του. Παρατηρούμε την αντιμαχία μεταξύ των δύο πλευρών.

Η μουσική είναι αρκετά ενδιαφέρουσα... το αξιομνημόνευτο όμως (που μου ήρθε ως κεραμμίδα στους τίτλους τέλους!) είναι ότι πίσω από αυτήν είναι ο Dean Wareham και η Britta Phillips από τους Luna και στους Galaxie 500 ο πρώτος. Βέβαια θα χαρακτήριζα ως μέτρια την επιλογή του κομματιού που διάλεξε ο Wareham (αν το διάλεξε αυτός) που ο έφηβος πρωταγωνιστής κλέβει και παρουσιάζει ως δικό του για να κερδίσει ένα σχολικό βραβείο. Πρόκειται για το Hey You των Pink Floyd, καλό μεν άλλα πολύ γνωστό για να είναι ιδιαίτερο. Ο σκηνοθέτης είχε κατά νου το Behind Blue Eyes των Who αλλά τα βρήκε μπαστούνια με τα πνευματικά δικαιώματα, τα ίδια ισχύουν και για αυτό.Το κομμάτι το ερμηνεύει ο Dean Wareham. Απορίας άξιον είναι επίσης το γεγονός ότι ανακαλύπτεται η κλοπή αφότου έχει παιχτεί σε εκατοντάδες άτομα δημόσια και ουδείς φαίνεται να το ανακαλύπτει!
Η ταινία απέσπασε μια υποψηφίοτητα Οσκαρ για πρωτότυπο σεναρίο και αρκετές συμμετοχές σε αμερικάνικα φεστιβάλ (κυρίως στο Sundance που ασχολείται με τον Ανεξάρτητο κινηματογράφο).

Υ.Γ.όσες ταινίες δεν βρίσκονται στα dvd club αναζητήστε τις στο karagarga.